Wśród różnych nurtów psychoterapii, psychoterapia egzystencjalna znajduje szczególne miejsce. To co stanowi o jej wyjątkowości, to patrzenia na człowieka jako na jedność trzech elementów: ciała, psychodynamiki i tego co w nim osobowe. Podstawowym celem w podejściu egzystencjalnym jest dążenie, by osiągnąć jak największy dostęp do własnej „osoby” i w efekcie odczuwać wewnętrzną zgodę na swoje życie. „Osoba” jest bowiem w nas tym, co wolne i nie podlegające determinacji przez procesy psychodynamiczne. Psychoterapia egzystencja dąży zatem do tego, jak pisze jej współzałożyciel dr Alfried Längle, „by osiągnąć pełnię egzystencji, w której jednostka doświadcza spełnienia i sensu”. Z tego powodu procedury podejścia egzystencjalnego są ukierunkowane na to, aby osoby cierpiące z powodu różnego rodzaju zaburzających stanów psychicznych (m.in. depresje, lęki, fobie, uzależnienia – również od seksu i pornografii, trudności w kontaktach z innymi i ze sobą, żałoba, konfliktowe rozstania, brak poczucia sensu i rozumienia własnego życia, zagubienie egzystencjalne), mogły odzyskać wewnętrzną zgodę na podejmowane przez nie działania i doświadczały życia w sposób wolny na osobowym i emocjonalnym poziomie oraz dochodziły do zgodnych ze sobą decyzji i były w stanie odpowiedzialnie traktować siebie i świat. Dzięki temu analiza egzystencjalna nie tylko daje szansę na wyjście z tego co blokuje życie, ale także umożliwia jego rozwój i samodoskonalenie się. Dzięki takiemu podejściu i zastosowanym procedurom osoba uwalnia się od nieadekwatnych życiowo napięć psychicznych i reaguje na rzeczywistość zgodnie z realiami kontekstu egzystencjonalnego, w którym się znajduje.
„Efektem udanej egzystencjalnej psychoterapii jest życie w wewnętrznej zgodzie z własnymi
działaniami i pozostawanie w dialogu ze swoim światem.”
„Psychoterapia egzystencjalna, za pomocą analizy egzystencjalnej, ukierunkowana jest na uczynienie wolnej i odpowiedzialnej osoby (którą fakultatywnie wszyscy jesteśmy) centrum życia człowieka. Dlatego stara się zmobilizować jej potencjał decyzyjny (Jaspers) bazujący na zaktywowanej emocjonalności (Scheler) i wymianie dokonującej się w dialogu (Buber) z zastanymi (wewnętrznymi i zewnętrznymi) sytuacjami (Frankl).”
„Podejście to jest fenomenologiczne, co oznacza zasadniczo otwartość na wszystko, czego
w danej chwili pacjent doświadcza i z czym się zmaga. Analiza egzystencjalna uwzględnia subiektywność zarówno pacjenta, jak i terapeuty. Poprzez koncentrację na decyzyjnym potencjale (często nieświadomym) pacjenta, konfrontuje go z jego osobistą odpowiedzialnością. Równolegle z tym procesem odkrywane i klasyfikowane są emocje towarzyszące doświadczeniu i stanowiące podstawę urzeczywistnienia własnej wolności w procesie podejmowania decyzji.”
„Dzięki unaocznieniu emocji obecnych w doświadczeniu osoba może odkrywać swoją
autentyczną pozycję i postawę w stosunku do świata i siebie. Tak więc, poprzez odzyskanie
istoty samego siebie on lub ona są zdolni do odpowiedzi światu w samoakceptujący sposób.”
Alfred Längle
Zapraszam na sesje. Posiadam międzynarodowy certyfikat uprawniający do pracy w obszarze poradnictwa i pomocy psychologicznej wiedeńskiej szkoły psychoterapeutycznej „Analizy Ezgzystencjalnej i Logoterapii” GLE (International Gesellschaft für Logotherapie und Existenzanalyse – Wien). Jestem psychoterapeutą, pomocą psychologiczną zajmuję się od końca lat 90. (ur. 1962). Ukończyłem psychologię w Wyższej Szkole Psychologii Społecznej w Warszawie oraz filozofię w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.